piątek, 28 września 2018
Językowe zróżnicowanie ludności świata
Ustalenie liczby języków na świecie nie jest możliwe. Języki ulegają nieustannym przekształceniom, ich zasięg zmienia się, a większość z nich wymarła. Spośród wielkiej liczby języków 19 rozpowszechniło się najbardziej i posługuje się nimi łącznie 2/3 mieszkańców świata.
Podział dokonany na podstawie międzynarodowego zasięgu funkcjonowania języka:
• języki oficjalne - używane w ONZ: angielski, chiński, francuski, hiszpański, rosyjski, arabski.
• języki o mniejszym zasięgu: włoski, japoński, turecki
• języki martwe, starożytne: łacina, starogrecki, sanskryt
• języki sztuczne: głównie esperanto
NAJBARDZIEJ ROZPOWSZECHNIONE JĘZYKI NA ŚWIECIE:
JĘZYK MLN OSÓB
Chiński 1200
Hindi 450
Angielski 400
Hiszpański 320
Rosyjski 190
GRUPY JĘZYKOWE
Indoeuropejska - jest najliczniejsza ok. 2,2 mld. Występuje w Europie, Ameryce, Australii, w azjatyckiej części byłego ZSRR, w Indiach.
Chińsko-tybetańska - obejmuje Chiny, obszar od Tybetu po Indochiny. Ok. 1,5 mld.
Semito-chamicka - ludność posługująca się tym językiem zamieszkuje głównie kraje arabskie. Ok. 400 mln
Austronezyjska - używana jest głównie na obszarach wyspiarskich Azji południowo-wschodniej i Oceanii.
wtorek, 25 września 2018
Rasowe zróżnicowanie ludności świata
Istnienie ras próbują wyjaśnić różne teorie naukowe. Łączy ją przekonanie, że wyodrębnienie się ras jest związane z osiedleniem się człowieka i przystosowaniem do warunków środowiska. Dominujące znaczenie w kształtowaniu się ras przypisywane jest klimatowi, głównie nasłonecznieniu i wilgotności powietrza. Przystosowanie do warunków środowiska odbywało się w najwcześniejszych etapach rozwoju człowieka. Wczesny homo sapiens nie wykazywał żadnych cech charakterystycznych, typowych dla poszczególnych ras, był to typ ,,neutralny,,. Obecnie wyróżnia się trzy wielkie rasy:
• rasa biała - występowanie: Europa, Ameryka Północna (S.Z, Kanada), Ameryka Południowa, Afryka na północ od Sahary, Australia (ludność napływowa), od płw. Azji Mniejszej poprzez wyż. Irańską po płw. Indyjski, płw. Arabski, okolice Uralu.
• rasa czarna - szeroki nos, szerokie usta, czarne kręcone włosy, wysoki wzrost, lekkie wysunięcie dolnej żuchwy do przodu, uwydatnione łuki brwiowe. Występowanie: Afryka, Ameryka Północna i Południowa, potomkowie niewolników - Aborygeni w Australii, Papuasi, wyspy Oceanii
• rasa żółta - skośne oczy, fałda mongolska, niski wzrost, proste czarne włosy. Występowanie: Azja: południowo-wschodnia, środkowa, południowa ( Koreańczycy, Kazachowie, Turkmenistańczycy, Wietnamczycy, Indianie, Eskimosi)
MIESZANIE RAS
Mulaci = biała + czarna
Metysi = biała + żółta
Zambozi = żółta (Indianie) + czarna (A. Południowa)
Wyróżniamy 8 odmian ludzkich:
Europejska (europeidalna) - zamieszkuje Europę, A. Północną i Australię, obszary Azji i Afryki Północnej
Afrykańska (negroidalna) - zamieszkuje obszary położone na południu od Sahary. Charakteryzują ją: ciemna skóra i oczy, wełniste włosy, wysunięta do przodu przednia część czaszki, spłaszczony szeroki nos i grube wargi.
Mongoloidalna (rasa żółta)
Indyjska - jest najbardziej zbliżona do Europejskiej, różni się tylko ciemniejszą barwą skóry, oczu i ciemnymi, prostymi włosami. Rasa ta zamieszkuje Indie i Sri Lankę.
Australijska - jest zaliczana do ciemnoskórej, różni się od afrykańskiej falistymi włosami i wydatnymi łukami brwiowymi. Zamieszkuje Australię i Tasmanię.
Amerykańska - cechy te same co w rasie mongoloidalnej.
Melanezyjska - jest zbliżona do afrykańskiej. Ludność tej rasy zamieszkuje Malezję i Nową gwineę.
Polinezyjska - zamieszkuje wyspy Oceany Spokojnego, charakteryzuje ją jasnobrązowy kolor skóry i czarne, proste lub faliste włosy.
niedziela, 23 września 2018
Budowa atmosfery ziemskiej
Za
dolną granicę atmosfery uważa się poziom morza oraz zwierciadło wód
gruntowych na lądach. Górna granica jest trudna do określenia. Umownie
przyjmuje się wysokość 2000 km jako granicę meteorologiczną atmosfery.
Niektóre badania wykazują jednak obecność gazów ziemskich nawet na
wysokości 20 000 km.
Atmosfera ma budowę warstwową. Podział na warstwy związany jest głównie ze zmianami temperatury powietrza wraz ze wzrostem wysokości. Wyróżnia się następujące warstwy atmosfery:
Troposfera - najniższa warstwa, w której skupia się 80% masy powietrza oraz prawie cała para wodna. W warstwie tej zachodzą procesy, które kształtują pogodę i klimat na powierzchni Ziemi. Grubość troposfery zależy od szerokości geograficznej. Nad równikiem sięga ona do 17 km, nad biegunami natomiast do 8 km. Wraz ze wzrostem wysokości temperatura powietrza spada średnio o 0,6°C co 100 m.
Tropopauza - cienka warstwa przejściowa nad troposferą. Temperatura powietrza w tej warstwie wynosi około - 80°C w strefie międzyzwrotnikowej, nad biegunami natomiast waha się od - 45°C do - 65°C.
Stratosfera - warstwa sięgająca do wysokości 50-55 km. Dolna stratosfera ma stałą temperaturę około - 55°C. W górnej części stratosfery znajduje się ozonosfera, w której temperatura wzrasta do około 0°C.
Stratopauza - warstwa przejściowa nad stratosferą o stałej temperaturze około 0°C.
Mezosfera - warstwa sięgająca do wysokości 80 km. W dolnej części ma stałą temperaturę 0°C, w części górnej natomiast temperatura spada do - 90°C.
Mezopauza - warstwa przejściowa na wysokości 80-85 km, o stałej temperaturze około - 90°C.
Termosfera - warstwa cechująca się stałym wzrostem temperatury powietrza. Składa się z dwóch części. Dolna część to jonosfera. Sięga ona do wysokości około 800 km. Jest to warstwa zawierająca zjonizowane gazy. Naładowane dodatnio lub ujemnie gazy odbijają długie, średnie oraz krótkie fale radiowe, co umożliwia przesyłanie tych fal na duże odległości. W warstwie tej powstają zorze polarne. Górna część termosfery to egzosfera. Jest to najbardziej zewnętrzna część atmosfery, stopniowo przechodząca w przestrzeń kosmiczną. W termosferze temperatura powietrza rośnie do 1000°C.
Atmosfera ma budowę warstwową. Podział na warstwy związany jest głównie ze zmianami temperatury powietrza wraz ze wzrostem wysokości. Wyróżnia się następujące warstwy atmosfery:
Troposfera - najniższa warstwa, w której skupia się 80% masy powietrza oraz prawie cała para wodna. W warstwie tej zachodzą procesy, które kształtują pogodę i klimat na powierzchni Ziemi. Grubość troposfery zależy od szerokości geograficznej. Nad równikiem sięga ona do 17 km, nad biegunami natomiast do 8 km. Wraz ze wzrostem wysokości temperatura powietrza spada średnio o 0,6°C co 100 m.
Tropopauza - cienka warstwa przejściowa nad troposferą. Temperatura powietrza w tej warstwie wynosi około - 80°C w strefie międzyzwrotnikowej, nad biegunami natomiast waha się od - 45°C do - 65°C.
Stratosfera - warstwa sięgająca do wysokości 50-55 km. Dolna stratosfera ma stałą temperaturę około - 55°C. W górnej części stratosfery znajduje się ozonosfera, w której temperatura wzrasta do około 0°C.
Stratopauza - warstwa przejściowa nad stratosferą o stałej temperaturze około 0°C.
Mezosfera - warstwa sięgająca do wysokości 80 km. W dolnej części ma stałą temperaturę 0°C, w części górnej natomiast temperatura spada do - 90°C.
Mezopauza - warstwa przejściowa na wysokości 80-85 km, o stałej temperaturze około - 90°C.
Termosfera - warstwa cechująca się stałym wzrostem temperatury powietrza. Składa się z dwóch części. Dolna część to jonosfera. Sięga ona do wysokości około 800 km. Jest to warstwa zawierająca zjonizowane gazy. Naładowane dodatnio lub ujemnie gazy odbijają długie, średnie oraz krótkie fale radiowe, co umożliwia przesyłanie tych fal na duże odległości. W warstwie tej powstają zorze polarne. Górna część termosfery to egzosfera. Jest to najbardziej zewnętrzna część atmosfery, stopniowo przechodząca w przestrzeń kosmiczną. W termosferze temperatura powietrza rośnie do 1000°C.
piątek, 21 września 2018
Skład atmosfery ziemskiej
Atmosfera ziemska to powłoka gazowa otaczająca Ziemię, będąca najbardziej zewnętrzną częścią powłoki ziemskiej.
Atmosfera ziemska składa się z następujących gazów:
- azot - 78,08% objętości atmosfery,
- tlen - 20,95%,
- argon - 0,93%,
- inne (dwutlenek węgla, neon, hel, krypton, ksenon, wodór, ozon) - 0,04%.
Poza wyżej wymienionymi gazami atmosfera zawiera domieszki gazowe, ciekłe i stałe. Do najważniejszych domieszek gazowych należy para wodna, której zawartość waha się od 0 do 4%. Domieszki ciekłe i stałe nazywane są aerozolami atmosferycznymi. Najczęściej są to pyły pochodzenia naturalnego (pyły wulkaniczne, glebowe, pyłki roślin) oraz antropogenicznego (pyły przemysłowe, komunikacyjne).Skład chemiczny atmosfery zmienia się wraz z wysokością. W jej dolnej części dominują gazy cięższe - azot i tlen. W górnej części atmosfery przeważają gazy lżejsze - hel i wodór.
- azot - 78,08% objętości atmosfery,
- tlen - 20,95%,
- argon - 0,93%,
- inne (dwutlenek węgla, neon, hel, krypton, ksenon, wodór, ozon) - 0,04%.
Poza wyżej wymienionymi gazami atmosfera zawiera domieszki gazowe, ciekłe i stałe. Do najważniejszych domieszek gazowych należy para wodna, której zawartość waha się od 0 do 4%. Domieszki ciekłe i stałe nazywane są aerozolami atmosferycznymi. Najczęściej są to pyły pochodzenia naturalnego (pyły wulkaniczne, glebowe, pyłki roślin) oraz antropogenicznego (pyły przemysłowe, komunikacyjne).Skład chemiczny atmosfery zmienia się wraz z wysokością. W jej dolnej części dominują gazy cięższe - azot i tlen. W górnej części atmosfery przeważają gazy lżejsze - hel i wodór.
wtorek, 18 września 2018
Geografia po ogulnemu
Geografia po ogulnemu - czyli na czym polega ta dziedzina nauki.
Geografia – nauka przyrodnicza i społeczna zajmująca się badaniem powłoki ziemskiej (przestrzeni geograficznej), jej zróżnicowaniem przestrzennym pod względem przyrodniczym i społeczno-gospodarczym, a także powiązaniami pomiędzy środowiskiem przyrodniczym a działalnością społeczeństw ludzkich. Nazwa geografia (gr. Γεωγραφία) pochodzi od słów γῆ ge – „ziemia” i γράφω grapho – „piszę”. Za twórcę terminu uważa się Eratostenesa z Cyreny. Ze względu na różnorodność przedmiotu geografii i urozmaiconej metodologii częste są dyskusje wokół jej definicji oraz zakresu badawczego; proponuje się używanie w miejsce dotychczasowej nazwy „geografia” terminu „nauki geograficzne”.
Geografia – nauka przyrodnicza i społeczna zajmująca się badaniem powłoki ziemskiej (przestrzeni geograficznej), jej zróżnicowaniem przestrzennym pod względem przyrodniczym i społeczno-gospodarczym, a także powiązaniami pomiędzy środowiskiem przyrodniczym a działalnością społeczeństw ludzkich. Nazwa geografia (gr. Γεωγραφία) pochodzi od słów γῆ ge – „ziemia” i γράφω grapho – „piszę”. Za twórcę terminu uważa się Eratostenesa z Cyreny. Ze względu na różnorodność przedmiotu geografii i urozmaiconej metodologii częste są dyskusje wokół jej definicji oraz zakresu badawczego; proponuje się używanie w miejsce dotychczasowej nazwy „geografia” terminu „nauki geograficzne”.
piątek, 14 września 2018
Cześć
Cześć ,
jestem Zuzia i bede prowadzic tego bloga o geografii. teraz troche o mnie ,mam 15 lat ,chodze do 3 klasy gimnazjum i uwielbiam rysować. to tyle w tym poście bo to tylko przywitanie. Papaaaaa ;)
jestem Zuzia i bede prowadzic tego bloga o geografii. teraz troche o mnie ,mam 15 lat ,chodze do 3 klasy gimnazjum i uwielbiam rysować. to tyle w tym poście bo to tylko przywitanie. Papaaaaa ;)
Subskrybuj:
Posty (Atom)